ASG grupa Michalin i okolice

Chochol

No więc tak - po Galinach, które były tyci tyci strzelankowe trochę sił nie miałem. Jednakże pogoda dopisała (aż nadto zdaniem niektórych) i nad Wisłę udało się dotrzeć.

Tam w piekielnym skwarze, czołgając się między kwitnącymi trawami siódme poty z siebie wylewaliśmy. Było wypas. Gorąc taki, że 1 rundę pół goły hasałem - co skończyło się pokrzywami i innymi parzącymi roślinami nieznanej nazwy.

Strzelanka o tyle ciekawa była, że składy mocno wymieszane były. Pierwszy raz od dawna mogłem stanąć naprzeciw Sławsona i Cinka (który jak warto dodać z moim Steyr'em biegał) a po swojej stronie mieć Łysego.

Upały jednak dla niektórych nieznośnymi się stały i po szybkim głosowaniu (ach, ta demokracja...) przyjęliśmy propozycję przeniesienia się na Dęby celem strzelania się w chłodnych betonach. Sytuacja przerosła nasze najśmielsze oczekiwania, albowiem wkrótce po przejściu na sajt obaczyliśmy czarne chmurzyska, z których to rozpętała się nie lada burza. Klimat był niesamowity. Ciemne niebo, deszcz, wicher i jeszcze pioruny na lewo i prawo - cudeńko!

Akcyje:

1. Wisła - właśnie jak biegałem bez bluzy i koszulki Sławnego pod flagą napotkałem. Krótka wymiana ognia i leżymy od siebie jakieś 3 - 4 metry po dwóch stronach kupki krzaków. Każdy po cichutku przeładowuje magazynki starając się by drugi nie usłyszał. Komiczne to było. Potem się rozbiegliśmy, a potem Sławny wyciął moją drużynę do nogi wspierany przez Cinka i Michała G.

2. Wisła - przedzierając się po dużym łuku z Adamem - bratem Rymka trafiliśmy na cywili - ale nie byle jakich - Mysz z rodzicami i psami wpadli na nas Smile

3. Dęby już - z Cinkiem (na ostatnie 3 rundy był z nami) idziemy lasem. Wtedy właśnie zerwał się wicher niosący burzę. Wszystko wokół zaszumiało i zaczęło tańczyć. Krzaki, trawa, drzewa. Po chwili lunęło a ja z Cinkiem jak na fali polecieliśmy z tym wiatrem na tyły wroga by siać zniszczenie wykorzystując zaaferowanie wszystkich pogodą Smile

4. Z Magdą świetnie mi się 2 razy współpracowało przy czyszczeniu pokoi i klatki schodowej. Nie ma jak tego opisać - w każdym razie zdobyliśmy klatkę w pięknym stylu i z poświęceniem Rolling Eyes

5. Nie obyło się oczywiście bez jednej rundki w mojej ulubionej studzience, gdzie wyczekałem na idących na około sajtu wrogów. Piotrka załatwiła Magda właśnie z góry a Kuchar po prostu wszedł mi pod lufę Mr. Green

Więcej grzechów nie pamiętam, lecz żadnych nie żałuję! Idę na spotkanie z rogatym przyjacielem Maślany.

Micharus

No, więc tak. Jako że to była to strzelanka po pewnej przerwie cieszę się, że była tak udana. Co prawda nie do końca dobrze mi szło nad Wisłą, to jednak po przeniesieniu się na Dęby jakoś się rozkręciłem.

Akcje:

Wisła: Przedzieram się przez błocka sięgające mi do łydek żeby dostać się na tyły wroga. Osaczony przez hordy pracujących pszczół i innych wstrętnych owadów przez pokrzywy i osty. Dotarłszy po trudach walk widzę cel. Stojącego jak na dłoni przedstawiciela wrogiego oddziału. Ja jako walczący po tej jedynie słusznej stronie złożyłem broń do oddania strzału. Kiedy cel nieświadomy mej obecności zaczął odwracać się w moją stronę pociągnąłem za spust i… Guzik broń podczas przedzierania się przez las sama się zabezpieczyła. Ten zły brzydal zamiast zginąć zobaczył mnie i zaczął strzelać i chować się.

Wisła2: Laska biegnąc jak to on w swym dzikim pędzie wpada mi pod lufę i nie zdążywszy oddać strzału zostaje pierwszą osobą, która ginie od kulki wystrzelonej m mojego kałasznikowa.

Dęby: Pierwsza akcja na Dębach. Z Chochołem przedzieramy się lewą stroną na tyły wroga. Tam starliśmy się z Piotrkiem Z. Po krótkiej wymianie ognia ze mną został przeze mnie trafiony prosto w szybkę. Następnie dołączywszy do Chochoła poszliśmy mordować ludzi.

Dęby2: Akcja górą. Natknąwszy się na zabarykadowanych brzydali pilnujących flagi rozpoczęliśmy ostrzał. Laska lekko wysunięty z tarczą taktyczną miał widoczną nogę w szparze. Pierwszy strzał trafił w tarczę, drugi był już celny i dosięgła go moja kulka.

Chochol

Inna sprawka teraz co mnie się przypomniała:

Wiem, że Rymosław dziś był skacowany i dzida, ale tak ogólnie ma uwaga dzięki niemu zwróciła się na zagadnienie liczenia obecności do moich ukochanych statystyk. Mianowicie wiem, że nikt nie gra dla "statystyk" jak by Cinek powiedział, ale od dziś będzie się obecność liczyła TYLKO jeśli dany osobnik choć przez połowę strzelanki się strzelał. Miewałem ten dylemat wiele razy już - bo zdarzało się już nie raz, że ktoś wpadał na przykład na pół godzinki, ze 2 rundki podczas gdy strzelanka trwała 5 godzin. Chodzi o to, żeby ta zabawa w odznaczenia i inne medale, dzidy itp miała jakieś odniesienie do rzeczywistości. Bo do tej pory było tak, że ktoś strzelający się 5h w tygodniu był tak samo liczony jak ten strzelający się 10 minut. Tak czy siak niezbyt istotna to kwestia, ale wolę wyjaśniać takie rzeczy na bieżąco.

A teraz proszę o Wasze relację ze strzelanki Smile

rymek

Roman

Jak dla mnie strzelanka była całkiem niezła, mimo tego upału, który czasem stawał sie nieznośny. A potem ta burza na Dębach to było coś pięknego Very Happy

Akcje:
1. Z Wisły nie zapadły mi pamięć żadne akcje, ewentualnie nie takie, które bym chciał pamiętać (wyprawa Cinka i moja w pierwszej rundzie)

2. Już na Dębach, pierwsza runda. W pokoju z flagą siedzą bracia Gosiewscy, Laska i ja. Po ogłoszeniu flagi, troche długo kombinowaliśmy i w którymś momencie zszedł Marcin (nie wiem na pewno, wybaczcie chłopaki ale nadal Was myle). No i w końcu ja z Laską wyszliśmy sie ostrzeliwać na korytarzu, a drugi z braci poleciał z flagą dołem. Poświęcenie Laski i moje coś dało, ale zostaliśmy zdjęci przez Chochoła, który wychylił się z balkonu.

Więcej nie pamiętam, ale jeśli sobie przypomnę to dopisze Smile

sanjose

Strzelanka bardzo przyjemna w ekstremalnie zmiennych okolicznościach przyrody. Morale w teamie bardzo wysokie, dlatego przegralismy tylko raz (z Oldzia i bratem przyszlismy pozniej wiec nie wiem jak bylo wczesniej). Brakowalo mi tylko Rymka i Slawnego na debach Crying or Very sad

rymek